Bart werkt nu twee maanden voor zijn nieuwe werkgever. En ik kan niet uitdrukken in woorden hoe trots ik op hem ben. Het is een groot bedrijf met mensen die vrijwel allemaal van thuis uit werken om de klanten van dit bedrijf blij te maken. Ondanks dat het een groot bedrijf is is het 'klimaat aan de binnenkant' bijzonder fijn. En dat is toch wel heel erg prettig wanneer je werkt met ontzettend veel nieuwe systemen en procedures.
Bart werkt in een team dat toevallig 'team wijsheid' heet. Ik vind dat erg leuk, want Bart is natuurlijk erg wijs en Sofie betekent in het Grieks (levens)wijsheid. Dus ik vind het een heel goed ding, dat Bart nu in team wijsheid zit! Op een gegeven moment zie je overal iets in en dat mag en geeft alleen maar positieve energie.
Het is een zaligheid om te zien met hoeveel passie mijn lieve man mensen wil helpen. Hij begrijpt het vak 'klantenservice' als geen ander. En team wijsheid is soms verbaasd, verrast of onder de indruk als tijdens de teamtraining over 'hoe om te gaan met boze klanten' Bart aangeeft hoe hij omgaat met deze mensen. Jullie weten dat Bart de rust zelve is. Hij trekt zich dus ook nooit iets persoonlijks aan en daar wringt bij sommigen het schoentje. Zij doen dat wel. Bij Bart gaat het 't ene oor in en 't andere weer uit. Hij weet precies wanneer hij iemand even moet laten stoom afblazen en wanneer hij er tussen moet zien te geraken om de emotie eruit te halen. Dat kan hij als geen ander dus daar kunnen de meestal jonge mensen nog wat van leren.
Ondertussen leert hij snel hoe de systemen werken (en dat zijn er veel) en dat vind ik superknap.
Veertig uren werken per week is toch best wel even aanpassen, maar we zijn nu al in het stadium dat hij na het werk niet meteen naast me op de bank in slaap valt. Zoals ik al zei, ik ben erg trots op hem!
Mijn doel ondertussen is toch hard blijven werken om een manier te vinden, zodat Bart op een gegeven moment kan stoppen met werken of, als hij dat wil, minder kan gaan werken. Met mijn Dierenmaatjes gaat het goed, maar ik heb nauwelijks publiek. Als ik dat publiek wil vergroten moeten we daar advertenties voor plaatsen, en het vervelende van advertenties is, dat ze geld kosten, Dat we nu nog niet 'over' hebben. Dus ik blijf 3 tot 4 artikels schrijven per week zodat het online magazine lekker vol komt te staan met leuks over allerlei verschillende dieren uit ons wonderlijke dierenrijk. Superleuk om te doen, maar dit gaat wel een lang verhaal worden.
En toen, volledig uit het niets, kreeg ik een mailtje binnen via De Wereld van Sofie van iemand waar ik op de lagere school bevriend mee was. Zij volgt mij via deze blog en dacht, zo schreef ze: "misschien kunnen we elkaar wel helpen". Haar vraag of ik enkele taken van haar uit handen kon nemen voelde als een bom vol bloemetjes die uitbarstte in mijn buik. Vijf, zes zeven keer heb ik haar mailtje gelezen om te zien of ik het goed begreep. En hoe hard ik de trap op wilde rennen en al naar Bart wilde roepen: "schatje, luister nou toch eens wat mij overkomt!" moest ik toch nog een dik uur wachten tot hij naar beneden kwam om zijn lunch te eten. Ondertussen liep ik op wolkjes door ons kleine woonkamertje.
Buiten het feit dat ik het hartstikke leuk vond om een berichtje van haar te krijgen en er veel beelden uit die leuke onbekommerde tijd door mijn hoofd vlogen, kreeg ik, zomaar vanuit het niets, een betaalde opdracht voor een langere tijd! Er volgde heel snel een videomeeting en het was zo leuk om haar terug te zien. Bijna 40 jaar hebben we elkaar niet gezien, maar het klikte als vanouds. Dit gaat super worden, deze samenwerking, en de extra ademruimte die zij ons hierdoor geeft, zal extreem welkom zijn.
Bart was even blij als ik over dit onverwachte cadeau. Hij is altijd erg betrokken bij wat ik doe, en mijn grootste fan. Hij staat me dan ook hierin weer bij.
Ik ben al hard aan de slag gegaan, volledig gefocust om haar niet teleur te stellen. Als zij gelooft in mij, zal ik er álles aan doen om het te laten slagen!
Zou 2024 dan toch ons jaar worden? Het lijkt er in ieder geval wel op! En dat wilde ik dolgraag met jullie delen.
