Zoals jullie misschien wel gemerkt hebben is mijn laatste blog verwijderd. Dit heb ik zelf gedaan nadat ik een brief mocht ontvangen van de advocaat van onze vorige werkgever. Als ik dat niet zou doen zou er een klacht wegens ‘laster en eerroof’ ingediend worden bij de politie. Dus heb ik de blog “Blessing in disguise?” verwijderd en schrijf ik nu “blessing in diguise!”.
Zoals jullie van mij weten ben ik altijd open en eerlijk in het vertellen over mijn leven in De wereld van Sofie, mijn persoonlijke blog. Ik lieg niet, verdraai geen woorden en vertel geen onwaarheden. Ik heb daar menig stukjes over geschreven in het verleden, en daarin is niets veranderd. Ik kan er niet tegen als anderen dat doen, dus doe ik het zelf ook niet. Dat is wel zo makkelijk, want je hoeft nergens en bij niemand ‘op je hoede’ te voelen. “Wat heb ik ook alweer tegen haar gezegd?”, en “Wat heb ik toen ook alweer tegen hem gezegd?” Dat kan ik niet, daar is geen ruimte voor in mijn hoofd want het is daar al chaotisch genoeg. In een beelddenkers-brein werkt het nu eenmaal anders, heb ik ontdekt sinds ik samen ben met Bart, de lineaire denker.
Feit is en blijft: wij zijn ontslagen. En dat blijkt nu wel, is een blessing in disguise gebleken. Ik wil jullie ontzettend bedanken voor jullie lieve reacties op mijn vorige blog en voor enkele bijzonder lieve mensen die ons ademruimte gunnen. Dat vergeten wij nooit meer en neemt niemand ons nog af.
Nu zijn Bart en ik bezig met het vinden van een nieuw inkomen en werken onze breinen perfect samen. Creatief (ik) en (godzijdank) gestructureerd (Bart). Zonder Bart zijn structuur, uitleg over moeilijke dingen die niet in plaatjes zijn om te toveren en zijn eeuwige rust en geduld, was ik nu een hoopje ellende geweest.
We ‘werken’ elke dag een paar uur aan ons ‘werk’. Ik wil altijd direct bij het grote plaatje beginnen en dan terugwerken naar de details. Iets anders kan ik niet. Maar Bart is van stap A, naar B, naar C enzovoorts en dat is nu preciés hoe we dit moeten aanpakken. Ik vind het wel heel moeilijk om af te schakelen. Mijn creatieve brein stopt nooit en kan soms tot laat in de avond met gekke, goeie, leuke, onnodige of soms ronduit slechte ideeën de aandacht op mijn netflixserie verstoren. Vervolgens kan ik dan niet goed slapen omdat het nog steeds zo druk is. Vaak poppen die ideeën op en moet ik er maar beter mee blijven zitten want, als ik volkomen onverwacht de serie op pauze zet, en ze hardop uitspreek, zie ik Bart zuchten en zegt hij: “Sofietje, je moet stoppen, je moet herstellen van deze dag en dat doe je niet door nog door te werken in je hoofd”. En daar heeft hij heel erg gelijk in. Dus dat is wel een leer-dingetje waar ik aan moet denken.
Ik heb al eens eerder vermeld, ik denk een jaar geleden, dat ik aan Affiliate Marketing wil gaan doen. Dat waren we vorig jaar al van plan maar toen kregen we allebei werk. Nu gaan we daar wel mee aan de slag. Ik weet niet of jullie weten wat dat precies betekent, dus leg ik het kort even uit. Ik ga producten promoten en hoop daar geld mee te kunnen verdienen. Dat was altijd al het plan, ook voor als Bart zou stoppen met werken. Ik schrijf zo graag, waarom die passie dan niet omzetten in iets dat geld opbrengt.
Ik ga dat doen op mijn website, maar wees vooral niet bang. Mijn website De wereld van Sofie en mijn lezers en lezeressen zijn me heilig, dus geen zorgen dat jullie voortaan de ene reclame na de andere zien oppoppen op de blogs die je leest want ik heb daar zelf een hekel aan. Dan lees je een alinea en dan vliegen de Bol.com’s, de Prijsvergelijkers, de Coolblue’s en de Gratis Stappenplangidsen om je oren, om dan weer door te scrollen naar de volgende alinea. Dát ga ik jullie en dus ook mezelf niet aandoen. Ik zal er alleen dingen opzetten die ik zelf gebruik, of waarvan ik denk dat jullie het interessant vinden. Met mijn hand op mijn hart beloof ik dat.
Maar dat neemt niet weg dat ik op een andere website ietsje assertiever producten zal gaan promoten. En Bart gaat dat ook doen en die doet niet aan bescheidenheid of assertiviteit, die gaat vol in de sales en dus zoals ik dat noem, ronduit agressief. Hij vindt het niet erg om op één pagina 3 keer hetzelfde te zeggen in andere woorden en er ook 3 keer een ‘koop nu-knop’ aan toe te voegen. Maar dat is voor de rest van de wereld om plezier of last van te hebben, jullie niet (en ik ook niet).
Ik wil van mijn tweede website natuurlijk toch iets leuks maken. Iets liefs zelfs, iets persoonlijks en ik denk zelfs dat jullie het misschien wel eens leuk zouden vinden om daar eens te lezen en te gaan kijken. Ik ga daar ook blogjes schrijven en ik kan niet anders dan dat op mijn eigen manier te doen. Ik weet zeker dat ik, als jullie daar een kijkje komen nemen, jullie niet afschrik met het promoten dat ik daar doe. Maar dat is geheel aan jullie om te beoordelen.
Maar
vooralsnog zit dat allemaal in ons hoofd en zijn we nu, zoals Bart het zegt: ‘de
bouwstenen aan het leggen voor een goede fundering van onze business’.
Je weet
wel: van A, naar B, naar C, terwijl ik dromerig en ongeduldig uitkijk naar de
prachtige grote groene eik!
