Vandaag is de dag van de kaasfondue. Je zou denken dat het
iets typisch Nederlands is, want wij Nederlanders zijn nu eenmaal dol op kaas
en worden (hopelijk liefdevol) kaaskoppen genoemd door buitenlanders (Belgen).
Kaas, en dan bedoel ik écht lekkere kaas zoals in Nederland
vinden wij hier niet. Ja, en zijn pakjes met plakjes en af en toe een achtste
deel van een kaas, maar dat is niet de juiste volgens Bart en mij.
Dus kocht ik vroeger, als ik met mijn moeder naar de Sligro
ging, altijd 3 grote hompen kaas. Jong, jong-belegen en belegen en af en toe
nam ik een stuk oude kaas voor Bart mee, waarvan hij echt genoot. Nu is het zo
dat wanneer mijn ouders op bezoek komen, ze áltijd 3 grote hompen kaas meenemen
voor ons. Dus wij leven van bezoek naar bezoek en genieten ondertussen van de
échte kaas maar met een klein beetje de handrem erop, omdat zonder kaas vallen
bijna het einde van de wereld is in dit huishouden (lees: voor Bart).
Maar vandaag is het kaasfonduedag. We eten het nu nooit
meer. Het valt ook niet meer om het voor 2 personen te maken. Maar ik heb
heerlijke herinneringen van toen ik nog een jong meisje was.
Als we in de, toen nog, koude winters naar mijn opa en oma gingen, dan schoven
we ’s avonds aan, aan de grote tafel, samen met mijn oom en tante en dan werd
er kaasfondue gegeten. Daar zit altijd een beetje witte wijn in, en dan kregen
kleine Sofietje en haar broertje een eierdopje wijn bij het eten. Dat waren
altijd héle leuke avonden.
Ook toen we verhuisden van Tilburg naar Zuid-Limburg en we
in de winter naar de Ardennen reden om lange wandelingen te maken of gingen
langlaufen, dan zaten we ’s avonds moe maar voldaan en met roze wangetjes aan
de kaasfondue. Er werden van allerlei lekkere dingetjes aan een pin geprikt en
die roerde we dan door het zalige warme kaasmengsel. Supergezellig!
Er zijn 1001 verschillende manieren om kaasfondue te maken,
tegenwoordig allemaal te vinden op internet. Maar de kaasfondue van mijn
moeder, die is om je vingers bij af te likken. Ze gebruikt namelijk niet alleen
puur kaas, want dat is toch vrij zwaar, dus ze doet er tomaten bij.
Tomaten-kaasfondue dus eigenlijk.
En om je een beetje mee te nemen in mijn fijne jeugdherinneringen vind je hieronder hét recept van mijn moeder! Ik hoop dat je hem een keertje maakt en me laat weten of je hem ook zo ontzettend lekker vindt!
Tomaten-kaas fondue
300 gr tomaten (blik gepelde tomaten zonder het sap)
snufje basilicum
1 teentje knoflook
25 gr boter
snufje paprika
1 dl witte wijn
150 gr Emmenthaler
150 gr Gruyère
Boter verwarmen, knoflookje erboven persen, dan de tomaten erbij doen en even lekker laten sudderen. Vervolgens op smaak brengen met paprikapoeder en basilicumpoeder. Dan de wijn toevoegen en zo een dikke saus koken. Tenslotte beetje bij beetje de geraspte kaas toevoegen.
Opdienen met stokbrood en voor de frisheid kleine augurkjes en Amsterdamse uitjes of een salade.
Fijn dag van de kaasfondue!
