Vandaag is het puppy-dag! Yes, wat een heerlijke dag voor
hondenliefhebbers! Trouwens, voor iedereen. Wie smelt er nu niet voor een puppy?
Puppy’s zijn heerlijk, ondeugend, lachwekkend soms, vertederend en schattig.
Wij hebben 5 grote honden gehad in totaal. Van onze vier Duitse Herders en één
Labrador hebben we alleen Duitse Herder Falco als puppy gehad. De andere vier
hadden we weggehaald uit een slechte omgeving. Maar ik wilde toch ook zó graag
eens een puppy….
Falco was uiteraard het schattigste pupje dat we kenden. Hij
was al wat groter toen hij kwam (11 weken) en hij had lieve hangoortjes. Aan
zijn poten konden we zien dat het een flinke jongen zou worden.
Hij viel meteen in de smaak bij onze Senna en Jessie.
Ondanks dat Falco een onzeker pupje was bij mensen, was hij thuis
heel lief. Wij kregen hem toen we in Wallonië woonden. We hadden toen veel
dieren: Ezeltjes, kippetjes, konijnen en cavia’s, allemaal buiten natuurlijk.
Jessie en Senna waren al langer bij ons en waren gewend aan
al die leuke beestjes. En zolang ze in hun hokjes bleven was alles prima.
Alleen onze kippetjes liepen los, maar daar bleven ze keurig vanaf (nadat ik één
keer heel hard in het Russisch had gevloekt toen Senna ons haantje bijna in
haar bek had).
Maar die les had Falco niet meegekregen en hij vond alles wat weg spurtte als
hij eraan gestormd kwam, keileuk! Ik had ogen in mijn achterhoofd nodig.
Menig keer moest ik de pannen uit mijn handen laten vallen en heel hard naar buiten rennen om een nat gekwijld kippetje uit zijn bek te pulken. Vanaf toen kregen de kippetjes ook een ren. Verder knaagde hij ook aan stoelpoten, rolde hij graag in de ezeldrollen en verstopte hij zich graag, al spelend, onder de koffietafel. Tot hij er niet meer onderuit kon komen omdat hij zo gegroeid was. Janken dat hij deed! Daar snapte hij niks van. Ook begreep hij het fenomeen ‘schikdraad’ niet. Met de regelmaat van de klok hoorde ik, als ik lekker buiten zat te lezen, een “Kajiet”, en vloog Falco geschrokken door de tuin. Hij legde de link nooit.
Falco is uitgegroeid tot de allerliefste Gentle Giant waar we helaas vorig jaar
afscheid van hebben moeten nemen. Ons leven was beter met hem erin. Hij was de
grootste, zachtste, liefste, rustigste reus die je je maar kon bedenken. Wat
was het zálig om hem te zien opgroeien. Maar ik ben ervan overtuigd dat hij nu,
samen met zijn maatjes Senna en Jessie in de hondenhemel over ons waakt.
Onze Falco heeft mijn dierenmoederhart 13 jaar gevuld met liefde en mooie herinneringen. Dertien jaar lang, 24 uur per dag bij mij. Mijn maatje, mijn hart...
